Gray II
Wat is het: een voorstelling? Installatie kunst? Presentatie? Immersive theater? Experience design? Dit zijn de vragen die klasgenoten, docenten en werkveldbegeleiders ons constant stellen. Dit doen we ook zelf. Wat het precies is weten we niet. Wat we wel weten is dat we een verhaal willen vertellen. En welk medium we gebruiken is de grote vraag. Dit jaar onderzoeken we (Tom Heintz en Jolein Kop) hoe je een verhaal kunt vertellen dat via meerdere zintuigen binnenkomt. In ons afstudeerproject onderzoeken we hoe we een meeslepende ervaring kunnen creëren waarin ons verhaal en onze visie niet alleen wordt verteld door de tekst of de acteurs, maar ook door de vormgeving en muziek. We willen dat onze disciplines gelijkwaardige vertellers zijn in het verhaal van “The picture of Dorian Gray”. Kunnen we gelukkig worden zonder verdriet en onze slechte kanten? Wij vinden dat we onze donkere kanten moeten omarmen. Je kunt geluk niet kennen zonder verdriet te kennen. Zonder verdriet of slechtheid heb je niets waarmee je je geluk kan te meten. Dorian Gray negeert zijn slechte kant en schuift dit letterlijk naar een alter ego en daardoor kan hij niet gelukkig zijn. Omdat hij aan het eind zijn verdriet en zijn slechte daden herkent kan hij nog steeds in "kunsthemel" komen. Dit project is genomineerd voor de Entreeprijs op Theaterfestival Boulevard 2020